บทที่ 24 - มิตรภาพใหม่และบาดแผลเก่า

เอลาร่า

เราเดินไปยังกระท่อมผู้เยียวยา กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของฉันปวดร้าว เมื่อไลร่าสังเกตเห็น นางก็เข้ามาช่วยพยุง

“เจ้าทำได้ดีเกินคาดไปเลยนะนั่น” ไลร่ายิ้ม “ถึงข้าจะได้ยินมาว่าเจ้าคือหมาป่าสีเงิน แต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะล้มเร้ดได้”

“เร้ดเหรอ” ฉันถาม แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าอาเครอนก็เรียกนางว่าเ...